Kafka anlatıyor, ben dinliyorum Prag’ı. Delilikse zır deliyiz ikimiz de, yolumuz bir, ölüm yokuşunda. Veremden ölmediysek zatürreden öleceğiz ilk düzlükte, ilk düz… Düzeltemeden kendimizi, öleceğiz ilk düzlükte ateşler içinde sayıklayarak… Sayıklayarak… Bir kelimeye ötekini çağırtarak… Öleceğiz… Öleceğiz tüm… Öleceğiz tüm zarafetimizle. 

Kafka’dan yola çıkarsan yalnızlığına varırsın dediler; denedim ama tersten… Yalnızlığımdan yola çıktım ve Kafka’ya vardım; yalnızlığımın Kafka’yla ilgisi yokmuş meğer… Yani esasında, Kafka olmanın yolu yalnızlıktan geçiyormuş… Kafka olmanın sebebi yalnızlıkmış. Kafka işi biliyormuş!